Tijdens een geanimeerd gesprek in de hobbyruimte in de Boschbloem haalt Glenn Zeelt, voormalig beleidsmedewerker bij de Gemeente Voorschoten, herinneringen op. Herinneringen aan hoe veertig jaar geleden vorm is gegeven aan het buurthuis en hoe een en ander tot stand kwam. Ten slotte deelt hij zijn toekomstvisie voor het buurthuis met ons.

Glenn woont ruim vijftig jaar in Voorschoten en heeft alles bij elkaar zo’n 23 jaar voor de Gemeente Voorschoten gewerkt. Op 1 januari 1980 is hij bij de afdeling Welzijn en onderwijs begonnen om daarna beleidsmedewerker subsidie en accommodatiebeleid te worden. Het was in deze periode dat de Gemeente nadacht over eventuele accommodaties voor de verschillende verenigingen die binnen Voorschoten actief waren en zijn.

‘In mijn herinnering komt het buurthuis voor het eerst in beeld door de familie van der Peet’, vertelt Glenn. Zij waren de drijfveer achter het idee. Riet en Cor van der Peet vonden dat er iets gebeuren moest om de mensen uit de Bloemenwijk en Boschgeest uit hun isolement te halen. Dit wilde ze doen door één plek te creëren waar zowel ontmoetingen als betaalbare activiteiten georganiseerd konden worden. Het grote probleem was echter dat er geen gebouw beschikbaar was. De Gemeente heeft een subsidie gegeven, waarvan een directiekeet in Delft gekocht kon worden. De keet werd door vele vrijwilligers opgebouwd aan de Sixlaan en vanuit daar werden verschillende activiteiten gestart. De activiteiten breidden zich uit en het gebouwtje werd al snel te klein. Een uitbreiding werd gevonden door een leegstaand schoollokaal erbij te betrekken. Het houten gebouw brandde af en toen kwam de gemeente in beeld’.

‘Het was in deze periode dat er ook besloten werd om huizen te gaan bouwen op de voormalige gronden van Eggink. En daar stonden nou net gebouwen van de Boschbloem. De gemeente was in 1985 al bezig om een accommodatiebeleid te maken. Hierbij ben ik als beleidsmedewerker nauw betrokken bij geweest. Ik heb er meen ik vijf jaar aan moeten schrijven voordat besloten werd tot de bouw van een nieuw buurthuis De Boschbloem.

De denklijn binnen de gemeente was dat niet voor iedere vereniging een eigen gebouw moest komen. Veel interne politieke discussie is aan de vormgeving van het buurthuis vooraf gegaan. De heer Marselis, de toenmalige CDA-wethouder, worstelde met vele vragen rond een nieuw buurthuis. Nieuwbouw zou veel geld gaan kosten. Is het levensvatbaar? Wat als er geen opvolgers voor de familie Van der Peet zijn om het buurthuis te leiden, dan zou er leegstand komen. Het plan op zich vond hij goed, en het zou zeker in een behoefte gaan voorzien. Alleen politiek moest het nog landen. Om draagvlak te creëren organiseerde Riet van der Peet een enquête in de wijk, herinnert Glenn zich, ‘deze heeft bij de positieve besluitvorming bijgedragen!’

‘Ik vond het belangrijk dat er een buurthuis zou komen’ zegt Glenn en onder het motto “wie schrijft die blijft” werd er uiteindelijk een beslissing genomen! De  wijken: Noord-Hofland, Vlietwijk en Boschgeest zouden een buurthuisvoorziening krijgen. Voor de gemeente was het realiseren van een buurthuis een behoorlijke politieke gewenning en de gemeente is zeker niet over één nacht ijs gegaan. Vragen als hoe financieren we het gebouw? Hoe groot moet het gebouw zijn? Het mocht niet te klein zijn, maar moest ook groeimogelijkheden bieden. En bij de bouw moest rekening worden gehouden dat, als het buurthuis zou mislukken er woningen van gemaakt konden worden.

Bij het slaan van de eerste paal werd door de toenmalige voorzitter Lau van der Zwet voor het geluk van het buurthuis een stuiver op de paal geplakt. Die stuiver werkt lacht Glenn: ‘het buurthuis is nog steeds levendig en bloeiend. Wat ik tot op de dag van vandaag wel jammer vindt is dat de peuterspeelzaal ”De Boschfluiter” een eigen ingang heeft. Het was toen niet mogelijk om alles door één deur te geleiden’.

 ‘In de bouw is door veel vrijwilligers en vooral Cor van der Peet gigantisch veel tijd en energie gestoken. Ik zie Cor nog op een steiger staan om het plafond in de grote zaal te timmeren. Die zelfwerkzaamheid heeft in belangrijke mate bijgedragen aan de haalbaarheid van het plan. Het is mooi om te zien dat het gebouw nog steeds voldoet. De behoefte aan ontmoeten en activiteiten is door de jaren heen gebleven. Het is een prachtig initiatief geweest! En ik zie de toekomst rooskleurig in.’

Glenn is er van overtuigd dat de behoefte aan het buurthuis blijft bestaan. Het is een mooie locatie en accommodatie, belangrijk voor de buurt en Voorschoten. Ze biedt mensen de kans om uit hun isolement te komen en mensen te ontmoeten. Het is zeker nu onze welvaart terugloopt en alles duurder wordt belangrijk om samen activiteiten te ondernemen die betaalbar blijven. Belangrijk is dat er voldoende vrijwilligers van alle leeftijden zijn die voor voeding van activiteiten zorgen. Deze voeding moet vooral van de jongeren komen, want die zorgen ervoor dat het buurthuis levendig blijft. Zijn advies is: ‘kijk naar de sociale samenstelling van de wijk om te weten te komen welke behoeften er zijn en houdt alles betaalbaar. Bedenk wel dat de subsidies teruglopen en zorg daarom dat je ook andere inkomstenbronnen krijgt. Er zijn mensen die niet komen, maar het buurthuis wel een warm hart toedragen. Willen die ‘Vriend van De Boschbloem’ worden?

Jullie zijn goed bezig en ga zo door!

2 mei 2022