Madelein Sint Nicolaas is al jaar en dag bij de Boschbloem te vinden. Eerst als activiteitendeelneemster, bestuurslid en later als gastvrouw bij verschillende activiteiten. Tijdens een gezellig en geanimeerd gesprek vertelt ze hier met twinkelende ogen alles over.

Wie ben je?
‘Ik ben Madelein 74 jaar en nu alleenstaand. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen, ik heb één zusje en 6 broers. Samen met mijn ex partner Nico, waar ik nog steeds een goede band mee heb, hebben wij een dochter Leontine en een zoon Constantijn en een prachtige kleindochter Jolijn van bijna 1 jaar.

Als 4 jarige zat ik al naast mijn moeder die altijd wel met de brei- of naaimachine in de weer was en ik leerde spelenderwijs om leuke dingen te maken. Het bezig zijn met mijn handen is echt met de paplepel ingegoten. In het begin was dat vooral borduren, breien en haken later veranderde dat en ging ik meer met stoffen werken.’

Hoe ben je bij de Boschbloem terecht gekomen?
‘In 1989 ben ik in de Baron Schimmelpenninck van der Oyelaan komen wonen. Er kwamen kinderen en ik wilde graag zelf kinderkleding gaan maken. In 1990 ben ik naar naailes gegaan bij Bep de Hooge en Ank Planje. In deze tijd volgde ik ook af en toe leuke creatieve workshops bij Anneke van der Meer. Ja, ik ben echt altijd bezig.

Bezig bijtje
‘Naast mijn drukke baan bij Shell, de geboorten en het opgroeien van mijn kinderen heb ik mij ingezet als vrijwilliger voor de Boschbloem. Het begon toen ik door Henk Hooiveld werd gevraagd om de plotsklap vrijgekomen functie van secretaris te vervullen. Dit heb ik van 2000 tot 2009 met plezier gedaan. Je bent dan echt een spin in het web, en dat is leuk. In deze periode ben ik ook betrokken geraakt bij het organiseren van het kerstdiner op de tweede kerstdag voor alleenstaande ouderen. Eerst met Frans Vissers, later met een team vrijwilligers. Dit heb ik 15 jaar gedaan, de vraag ernaar veranderde en is hier helaas een einde aangekomen. Bij de discoavonden die voor de jeugd werden georganiseerd heb ik in samen met Cora, Christel en anderen in toerbeurten achter de snoepkraam gestaan. Naast de zitkussens en discolampen waren er ook schuimparties. Je kunt je wel voorstellen wat een ravage dat gaf! Met trekkers hebben we de boel tot in de kleine uurtjes weer droog gekregen. Verder heb ik, samen met Ria, creatieve zaterdagmiddagen georganiseerd. Daar maakten we onder andere kettingen en tuinbeelden van paverpol. Momenteel ben ik gastvrouw bij de linedance, ikebana en de oldtimersclub en inzetbaar bij ad-hoc activiteiten. Naast het vrijwilligerswerk bij de Boschbloem ben ik gastvrouw bij de Tennisvereniging Adegeest, al meer dan 20 jaar actief als lid bij het het stembureau, reserve bij de gymclub Avanti, collecteerde ik tot voor kort voor de Maag- , Lever- en Darm Stichting en nu nog steeds voor de Alzheimer Stichting Nederland.

Hoe ben op het idee van quilten gekomen?
‘In 1997 kwam ik door reorganisatie thuis te zitten en een buurvrouw vroeg mij mee naar een quilttententoonstelling in Haarlem. Daar ontdekte ik dat je hele mooie dingen met stofjes kunt maken en ik was hélemaal verkocht toen ik de mooie stoffen in een winkeltje zag. Al snel ben ik cursussen gaan volgen en op les gegaan. Ik heb vele tentoonstellingen bezocht in binnen- en buitenland, onlangs was ik nog in Birmingham. Zalig om daar door de zalen te dwalen, ik ben dan echt in mijn eigen wereldje!’

Wanneer ben je met de quiltbee begonnen?
‘Naast de cursus edelsmeden 2 keer per maand ging ik 1 keer per maand naar de quiltbee “De Vlietsteek” In het kerkgebouw van de Moeder Godskerk. Dat vond ik eigenlijk echt te weinig, lacht Madelein vrolijk. Omdat edelsmeden om de 2 weken was opperde ik om in de Boschbloem een quiltbee te beginnen op de andere dinsdagmiddagen. Zo gezegd, zo gedaan en in 2008 ben ik met een paar dames van de Vlietsteek in de Boschbloem de quiltbee begonnen. We hebben een groep van ongeveer 10 personen. De beginselen van het naaien moet je wel kennen, maar verder helpen we elkaar met het vinden van oplossingen, keuzes maken in de kleuren van de stoffen, welke rand het beste bij je werk past. Nieuwe mensen zijn welkom om onze gezellige bee te komen versterken’.

Goud- en vrij borduren
‘Dit is een activiteit die op de boerderij Woelwijk werd gegeven door de van oorsprong Duitse Ulrike Müllners, die een autoriteit is op het gebied van goudborduren. In het fascinerende goudborduurwerk worden veel verschillende materialen gebruikt en elk van die materialen vraagt een andere manier van toepassen. Ulrike kende ik van de Nutsschool waar onze jongens bij elkaar in de klas zaten en met elkaar speelden. Op creatieve middagen/avonden zat zij rustig in een hoekje de meest mooie borduurwerken te maken en ik dacht, dat wil ik ook. Er was een wachtlijst bij haar groep maar uiteindelijk kwam er een plekje vrij op de donderdagochtend. Jaren heb ik daar de activiteit gevolgd. Misschien is de benaming goudborduren een te eng begrip. Er wordt met allerlei soorten draad gewerkt, niet alleen goud- en zilverdraad maar ook met zijdedraad, DMC, pailletten en kraaltjes. Helaas, Ulrike verhuisde terug naar Duitsland en met een paar mensen zijn we verder gegaan in de Boschbloem. Net als bij het quilten wordt er geen lesgegeven maar helpen we elkaar met tips, raad en daad. Onze groep bestaat uit 10 dames en we komen 1 keer per maand op donderdagmorgen bij elkaar.’

Wat zou je anderen willen zeggen over vrijwilligers
‘Vrijwilligers verdienen veel waardering. Er kan altijd een beroep op ze worden gedaan. De belangstelling van de vrijwilliger is groot en zij hebben veel contacten. Er gaat een wereld voor je open. Het heeft mijn inburgering in een voor mij nieuwe woonplaats wel makkelijker gemaakt. Wat mij betreft zou je, net als vroeger de militaire dienstplicht, de jeugd een tijdje vrijwilligerswerk moeten laten doen. Ze zien dan wat er te koop is in de wereld en dat vrijwilligerswerk echt nodig is!’

september 2022